MIEJSCE HISTORYCZNE
-
Kamienica została wzniesiona w 1890 według projektu Maxa Schalschy na planie prostokąta, w stylu eklektycznym z elementami neorenesansu. W latach międzywojennych w budynku swoją siedzibę miał Bank Ludowy. W latach międzywojennych w budynku istniała drukarnia Urzędu Miasta. Budynek posiada pozorne nieznaczne ryzality oraz boniowany parter. Na kondygnacjach wyższych zastosowano licowanie cegłą czerwoną, a detal architektoniczny wytynkowano. Południowa elewacja posiada siedem osi, a wschodnia − sześć. Narożnik kamienicy ujęto w opięty boniowanymi lizenami ryzalit. W budynku istnieją okna prostokątne (parapety okien na kondygnacji pierwszej oparto na lwich głowach, pozostałe − na konsolach). Bryłę obiektu zwieńczono koronującym gzymsem (oparto go na konsolkach). Zachowały się: ceramiczna posadzka, stalowe dwubiegowe schody (z drewnianą balustradą) i stiukowa dekoracja sufitu oraz rozety ze sztukatorską dekoracją i fasety (jedynie w części mieszkań).
-
W budynku mieścił się Dom modlitwy w Katowicach (ul. Młyńska 13), który od powojennych lat służył katowickiej gminie żydowskiej. W marcu 2010 r. nastąpiło przeniesienie Sali modlitwy do nowej siedziby przy ul. 3 Maja 16. Na budynku tym wisi tablica upamiętniająca Konferencję Katowicką, która odbyła się w Katowicach w dniach 6-11 listopada 1884 r. Było to zebranie Ruchu Miłośników Syjonu (Hovevej Syjon), które w konsekwencji doprowadziło do powstania Państwa Izrael w 1948 r.
-
Na tablicy widnieje napis w języku hebrajskim i polskim: “Tu w Katowicach w dniach 6-11 listopada 1884 r. odbyło się zebranie Ruchu Miłośników Syjonu (Hovevej Syjon). Wydarzenie to przeszło do historii jako Konferencja Katowicka i w konsekwencji doprowadziło do powstania Państwa Izrael w 1948 r.”

